درود و سلام بر بعثت پیامبر اکرم (ص)، روز برانگیخته شدن خاتم رسولان و نقطه تحول انسان و جهانیان، درود بی پایان خداوند بر مردی که از تبار ابراهیم بود، آن سان که بت و بت خانه را شکست، هستی ما نثار تو، ای پیام آور رحمت و صاحب خُلق عظیم! بعثت تو باران ناگهان رحمت بود که با قطره های خود این بوستان غمناک را نمناک کرد و شکوفه های لب فروبسته را شکوفا ساخت، زمین و اهل آن که بر اثر جهل و خرافات پیر شده بود، شاد شد و جوانی یافت، و کاینات، وجودی تازه یافت، بعثت نور و تابش فروغ شمع الهی، جان ها را روشن و تن ها را بهاری کرد، شاخه شاخه گل پرورید و گلستان پدید آورد، و بهار آفرینش آغاز شد.

به نام خداوند بی همتا و یگانه ای که نعمت بعثت رو بر آخرین فرستاده خود ارزانی داشت تا رسالت او موجب هدایت انسان از تاریکی به نور باشد، یاد باد زیباترین ایام روزگاران، مبعث رسول مکرم اسلام، محمد مصطفی(ص)، فخر کائنات، گنجینه اسرار الهی و مَحرم سراپرده معرفت بر همگان مبارک باد.

تویی هم مصطفی و هم محمد ، تو را در آسمان نامند احمد ، تو کانون صفا مرد یقینی ، تو عین رحمه للعالمینی، تو شهر علم و اجتهادی ، تو رب النوع شمشیر و جهادی ، تو خورشیدی شدی در گوشه غار ، بر نور تو شد خورشید و مه تار ، بتاب و روشنی بخش جهان باش ، مهین پیغمبر آخر زمان باش، و سلام و صلوات بر رسولی که بعثتش نقطه عطفی در تاریخ انسانیت است .

بعثت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام رسالت، مهمترین فراز از تاریخ اسلام بوده و نزول قرآن کریم نیز از این زمان آغاز می‌گردد، کلمه بعثت به معنای برانگیخته شدن است، و در اصطلاح به مفهوم فرستاده شدن انسانی از سوی خداوند متعال برای هدایت دیگران می‌باشد، و در آن روز که در غار حرا ندا بر پیامبر (ص) آمد که بخوان، رسالت نبوی با پیام خروج انسان از ظلمات و حرکت به سوی نور آغاز شد.

بعثت نبوی با نهضت معنوی شروع شد و انقلابی در عالم بشری ایجاد کرد که هنوز دامنه آن ادامه دارد، این تحول روحی، مردم مادی بت پرست را به مبدا آفرینش راهنمایی کرد، و از کردار زشت برحذر ساخت، بعثت پیامبر اکرم (ص) سرآغاز راهی شد تا انسان از شرک، بی عدالتی، تبعیض، جهل و فساد بیرون آمده و به سوی توحید، معنویت، عدالت و کرامت حرکت کند.

در عصر جاهلیت، در جهان و به ویژه در عربستان، زن موجودی بین انسان و حیوان به شمار می‏ آمد، و آن چنان با زنان بدرفتاری می‏ شد، که هرگز با حیوانات چنین رفتار نمی ‏شد، حیوانات را زنده در گور نمی‏ کردند، ولی چنان که خاطر نشان شده است، دختران نوزاد و کودک را زنده به گور می‏ کردند، و وقتی می‏ شنیدند که همسرشان دارای دختر شده، چهره ‏شان از شدّت شرم و ناراحتی، سیاه می‏ شد.

جهان تاریک جاهلیّت، برای طلوع خورشید هدایت، ثانیه‏ شماری می‏ کرد، همه چیز بیانگر ضرورت بعثت و نیاز به وجود آیین سازنده و رهایی‏ بخش، و رهبر بزرگ، مدبّر، نجات دهنده و دلسوز بود، در چنین وضع نابسامانی، لطف خدا شامل حال انسان‏ های آن عصر و نسل‏ های آینده شد، و محمّد بن عبداللّه (ص) آخرین رسولش و منتخب شده پیامبرانش را برای رهایی همه مردم به پیامبری مبعوث فرمود.

پیامبری که آخرین پیامبر بود، و کامل‏ترین آیین را آورد، و همه پیامبران پیشین در انتظار او بودند تا او بیاید و آیین توحید و نجات‏ بخش خدا را کامل نماید، و همه بشریّت را از لجنزارهای آلودگی، گناه و انحراف، رهایی بخشد.

با بعثت پیامبر اسلام، هم خورشید اسلام طلوع کرد، و هم شخصیّت عظیم پیامبر(ص) متولد شد، در سراسر زندگی پیامبر(ص) روزی مبارک‏تر از روز بعثت نبود، روز تولّد آن حضرت بیانگر تولّد جسم او بود، گرچه مبارک بود، ولی روز بعثت، روز تولّد شخصیت پیامبر(ص) بود که بسیار مبارک‏تر بود، اگر روز هجرت پیامبر (ص) از مکه به مدینه بسیار مهم بود، اهمیت آن بدین جهت می‌باشد که هجرت، زمینه‌ساز تحقق اهداف و آرمانهای بعثت به شمار می‌رفت، هجرت از این رو بود که آرمان ‏های بعثت پس از پشت سرگذاشتن سختی‏ ها، تولد تازه می یافت، و آماده اجرا و بروز و ظهور و تعمیق و گسترش می گردید، در حقیقت روز بعثت روز تولد شخصیت والای پیامبر اکرم (ص) است، پیامبری که اشرف مخلوقات است و سید اوصیاء پیامبری که خداوند میثاق او را از تمام عوالم هستی، حتی ابناء الهی گرفت.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ * اِقْرَءْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَقَ * خَلَقَ الاِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ * اِقْرَأْ وَ رَبُّکَ الاَکْرَمُ * اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ * عَلَّمَ الاِنْسانَ ما لَمْ‏یَعْلَمْ؛

بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید، همان کس که انسان را از خون بسته ‏ای خلق کرد، بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است، همان کسی که به وسیله قلم تعلیم داد، و به انسان آن چه را نمی‏ دانست، آموخت."

به این ترتیب آغاز وحی و بعثت پیامبر خاتم (ص)، با نام خدا و با خواندن و قلم و علم و آموزش آمیخته با توحید شروع شد، و این واژه‏ های زرّین وحی، بیانگر آن بود و بعثت پیامبر خاتم (ص) در آن زمان جهل و کفر و تعصب یعنی:

بعثت پیامبر یعنی سرآغاز مبارزه با هرگونه شرک و انحراف فکری، عقیدتی و هرگونه خرافات

بعثت، یعنی رستاخیز و به پا خاستن برای نجات انسان‏ها از زیر یوغ اسارت‏های فکری، سیاسی و اجتماعی

بعثت، تجلی حق در برابر باطل و باطل ‏پرستی، و نابودی هرگونه باطل و بیهوده گرایی

بعثت یعنی برقراری عدالت فردی و اجتماعی، و پیکار با هرگونه ظلم، تبعیض و بهره ‏کشی‏ های ظالمانه

بعثت یعنی برافراشتن پرچم حقّ در همه نقاط جهان، و واژگون سازی پرچم‏ های باطل، بنابراین لطف الهی شامل جهانیان گردید و پیامبر خاتم (ص) به رسالت مبعوث گشت، و خداوند او را چونان باران بهاری برای تشنگان حقیقت و مایه سربلندی و عزت و شرافتمندی امتش قرار داد.

بعثت پیامبر خاتم صلوات الله علیه، نعمت خدا بر بشریت است و منت آفریدگار، بر انسان‏ها، اگر هستی، صدفی گوهر پرور است، آن گوهر، وجود حضرت رسول(ص) است که به تکوین، معنی بخشیده است، و خداوند را، چه تدبیرهایی شگفت و زیباست، در آراستن چهره خلقت و افروختن مشعل هدایت، آن گاه که خدا خواست تا چهره آفرینش را روشن کند، محمد (ص) را آفرید، و آن گاه که خواست تا بر آدمیان منّت نهد و تاریخشان را به طراوت بهار مبدّل سازد و شب کائنات را به روز روشنایی و فروغ وحی، بیاراید، مصطفی را برگزید و برانگیخت، آری، بعثت، طلوعی بود که خورشید حق را از خاور تاریخ، تابانید، محمد مبعوث شد، تا شرک و بت‏ پرستی رخت بربندد، جهل و جور بمیرد، جاهلیت از صحنه زندگی‏ها بگریزد، و چشم جهان به روی فروغ وحی گشوده شود.

در روزگاری که مردم در حیرت و گمراهی و هواپرستی و فتنه اندوزی، دست به گریبان بودند، خداوند سبحان بهترین بندگان و سرآمد پیامبران را، که سر خلقت و راز آفرینش بود، به رسالت مبعوث گردانید، تا شعله هدایت را بر افروزد و نشانه‏های رستگاری را در سراسر جهان، ثابت و استوار نماید، و روشنی خواهان از این آفتاب فروزان هدایت، بارقه ‏ای گیرند و رهروان راه، در سیاه چالهای ضلالت گام ننهند.

خداوند با بعثت پیامبر (ص) نعمت و حجتش را بر جهانیان کامل کرد، و این ما هستیم که باید با اعمال و کردار و رفتار خود، این بزرگترین نعمت را سپاس گوییم، و از این حجت کامل پروردگار به خوبی پیروی کنیم، و او را در لحظه لحظه‏های زندگی خویش، الگو قرار دهیم، و تنها در آن صورت است که سعادت دنیا و آخرت نصیبمان گشته، پیروز و رستگار خواهیم شد.

27 رجب، یکی از بزرگ‏ترین اعیاد اسلامی است، روزی که رسول خدا (ص) به پیامبری مبعوث شد، و وحی الهی بر آن حضرت نازل گشت، بعثت روز ولادت اسلام است، روزی که مردم از ظلمات بیرون آمدند و به نور پیوستند، پس بر امت است که امروز را در سراسر جهان جشن بگیرند و شادمانی کنند، جشنی بزرگ که سزاوار این روز بسیار بزرگ باشد.

و نکته مهم این است که بعثت رسالت حضرت محمد (ص)، رسالتی است تاریخی، اوست که محور تهذیب در کل تاریخ است، اوست که پیام‌آور اخلاق در کل تاریخ است و پایان تاریخ چیزی نیست، جز همان مدینه عدل نبوی، مدینه‌ای که در آن ریش? رذایل خشک گردیده و اخلاق کریمه جهانی می‌گردد، چرا که برآیند تاریخ رو به تکامل است، چون تحت مشیت الهی است، لذا سیر نزولی را برنمی‌تابد، و در نهایت جامعه واحد جهانی بر محور نبی اکرم شکل گرفته و همگان بطور هماهنگ، خداوند را پرستش کرده و متخلق به اخلاق حمیده می‌گردند، و در پاسخ به سؤال «لمن الملک» در گستر? زمین از چهارگوش? عالم گفته می‌شود: «لله الواحد القهار» به برکت ظهور حضرت بقیة ا...الاعظم. ان شاء ا....

 نوشته شده توسط داریوش احمد رضا بهمنیار در جمعه 92/3/17 و ساعت 12:40 عصر | نظرات دیگران()